İlkler hep heyecanlandırır insanı.
Ertelene ertelene bugüne geldik ve nihayet yazıyorum. her şey kızımız Arzu'nun doğmasıyla değişmişti. Hatta O doğmadan değişmeye başlamıştı hayatımız. Her şey bebeğimize göre düzenliyor, ayarlamaya çalışıyorduk. Hazırlıklarımız çoktan başlamıştı. Bebek odası, yatağı, kıyafetleri... Bir şey eksikti. Bebeğimizin kurabiyeleri! Daha önce hiç yapmamış olmama rağmen bir arkadaşımın önerisiyle butik kurabiye yapmaya karar vermiştim. İlk denemem Arzu doğmadan beş gün önceydi. O halime rağmen, eşimin de yardımıyla ilk kurabiyeleri yapmıştık. Tabi mükemmel olmamıştı belki ama kendimiz yapmıştık. Bu her şeye değerdi.
Nihayet bebeğimiz doğdu ve gelen misafirlerimize kurabiyelerimizi ikram etmiştik. İlk tepkiler çok olumluydu ve heyecanımı artırmıştı.
Bebeğim bana anneliği öğretirken bir de yeni uğraş edinmeme vesile olmuştu. İlk kurabiyeler bitti ve tekrar yapmıştık. bu kez farklı bir çalışma ...
Böylelikle yeni kalıplar alarak kurabiye yapımında kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Arzu'nun öyküsü böylelikle başlamış oldu. Şu an 10 aylık olan kızım bana her gün yeni şeyler öğretiyor. Bizim öykümüz yeni başladı, bunları da paylaşmak güzel olur diye düşünüyorum.
Arzu'nun öyküsü ve kurabiyelerimiz ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder