16 Aralık 2014 Salı

HASSAS BEBEKLER

   Bebekler yumuşacık, hassas tenleriyle dünyaya gelir. Biz anneler de daha onlar doğmadan başlarız hazırlıklara. Bebeğimiz için her şeyin en iyisini isteriz. Onların dünyada rahat etmeleri için elimizden geleni yapmak; en büyük amacımız. Bu konuda sınır tanımaz, kahraman anneler.  
  


   
 
 
    Durum bu olunca bizde Arzu doğmadan önce bebek bakım ürünlerimizi araştırdık, beğendik ve aldık. Bakalım bebeğimiz de bizim gibi düşünüp beğenecek miydi? Ne yazık ki Arzu'nun hassas cildi bizim aldıklarımızı beğenmedi; güzel kokularına rağmen. Biz Johnson's baby bakım setini almıştık. Uzun süre kullanamadan değiştirdik çünkü Arzu'nun cildi tahriş oldu.

    Geriye kalanları ise Arzu kızın annesi kullanıyor. Anne kız bebek gibi kokuyorlar.
 




   




Johnson's baby bebek ürünlerinden ıslak mendillerini severek kullanıyoruz. Yeni doğanlar için yapılanlar, bebeğim teniyle uyumlu. Pişik sorunu olmadan gönül rahatlığıyla kullanmaya devam...
  









    Kullanacağımız yeni ürünü seçmeye gelmişti sıra. Ailecek kullandığımız markanın bebek ürünlerini denemeye karar vermiştik. Böylece Nıvea baby bakım ürünlerini aldık. Mutlu son; bebeğimizin cildi için uygun olan ürünleri bulabildik. Ürünlerinden memnun kaldık.Cildi tahriş olmuyor. Özellikle pişik kremi sayesinde bebeğim daha mutlu. Pişik sorunumuz daha da azaldı. Bu ürünlerin kokusu da gayet güzel.
  

 
 
    Tahriş olmayan, pişik sorunu azalmış mutlu bebekler. Huzurlu aileler. Biz bebeğimiz için uygun olanı bulduk.


12 Aralık 2014 Cuma

BİZİM EVİN MİNİK GURMESİ

    Bebeklerin anne sütünden sonraki zorlu imtihanı...
   Anne sütü ne mucizevi bir nimet. Bebek doğuyor ve beslenmesi için gerekli olan gıda hemen hazır. Kimsenin yapamadığı, yerini hiçbir şeyin tutmadığı tek nimet; derken hiç tereddüt etmiyorum. Her saat her öğün içindeki vitaminler, değerler bakımından farklılık gösterebilen, tamamen bebeğin ihtiyaçlarını karşılamak için anne aracılığıyla bebeğine sunulan eşi benzeri olmayan tek şey. Tabi bebeğimiz büyüyor ve anne sütüne takviye yapma zamanı geliyor. Bebeğimizin artık dünyaya alışma süreci hızlanıyor ve iki yaşında daha rahat yemek yiyebilmesi için altı aydan sonra başlayan ek gıda serüveni... Her anne zor veya kolay bir şekilde bu süreçten geçiyor elbette. Acaba ne yedirsem, hangi besinler daha faydalı, bebeğimin neye alerjisi var, bebeğim ne sever ne sevmez... Derken başlıyoruz tek tek, yavaş yavaş tattırmaya. İlk üç gün kuralını esas alarak ilk olarak bebeğimizin alerjisi olabilecek gıdaları öğrenmeye çalışıyoruz. Bir yaşına kadar yememesi gerenleri listeden çıkarıyoruz: süt, bal, çilek, kivi, şeker, tuz, çikolata ve daha sayamadığımız hazır gıdalar. 
    Biz ilk olarak yoğurtla başlamıştık. Arzu kızın en sevdiği yiyeceği bulduk; yoğurt. Yoğurdumuzu da kendimiz yapıyorduk. Ev yapımı, anne tarifi... Ne çok kaynar ne de ılık süt, yoğurt mayası, sıcak tutacak bir battaniye. Bunlar yoğurt yapmak için yeterliydi. Annemden öğrendiğim püf noktası da şu: süt ve yoğurt mayasını karıştırdıktan sonra battaniyeye sarmadan önce tencerenin üzerine bir süzgeç (halk arasında ilistir diye de bilinir) ve bu süzgecin üzerine temiz bir bez, tülbent artık mutfakta ne kullanıyorsanız üzerine örtüp (yoğurt sulanmasın diye)  tencerenin kabağını kapatıyoruz, üşümesin diye de yoğurt tenceremizi sarıp sarmalıyoruz. Ortalama 4-5 saat sonra sarsmadan tenceremizi buzdolabımıza kaldırabiliriz. Bu bizim yöntemimiz, günümüz şartlarında arttık yoğurt yapma makineleri de büyük kolaylık.  
    Daha sonraları sırayla yiyebileceği meyveleri yedirmeye başlamıştım. Arzu ek gıdaya başladığı zaman bakımından şanslı bir bebekti ki yaz mevsimiydi ve her yerde taze yaz sebze ve meyveleri bulmak çok kolay olmuştu. Minik bir cam rendemiz vardı ve meyveleri ilk olarak rendeleyerek vermiştim. Karpuz, kiraz, şeftali, kayısı, kara dut, armut, elma...
    Yulaf unu, pirinç unu ve irmikli muhallebiler yapıyorduk. Mevsimine göre sebze çorbaları, meyve suları... Çorbaları genelde püre haline getirip veriyordum. İçindeki sebzelere göre pirinç, bulgur, erişte ya da makarna ve bazen de irmik ekleyerek çorbamızın vitamin değerlerini artırmaya çalışıyorduk. Patatesi çok sevmişti, Arzu. Her ay yeni şeyler deniyorduk. Tavuk suyu ve kıymayı çorbalarımızdan eksik etmemeye özen gösterdik. 
    Kahvaltılarda yumurtayı eksik etmemeye çalışıyoruz. Ceviz, domates, tereyağı, pekmez, bazen bitki çayları, ekmek. Ne yazık ki peyniri sevmeyen bir bebeğim var. Her çeşidi neredeyse denedik. Bu aralar omlet yapıyoruz, bazen de patates püreleri.

 
    Bebekler bir gün çok severler ertesi gün yemezler. Bebeklerimizi zorlamadan, bıktırmadan onlar ne kadar isterlerse o kadar yesinler, düşüncesiyle hareket edersek bir gün elbette her şey düzene giriyor. Onlarda haklı hem yeni yiyeceklere alışmak hem de bu ara  diş çıkarmak ne de zor.  Bu zorlu süreçte her anneye kolay gelsin. Bıkmadan usanmadan her öğün mama hazırlama telaşında olan biz anneler, yeter ki bebeğim yesin de sağlıklı büyüsün duasıyla yorulmaz birer kahramanız aslında. 
    Arzu şu an 11 ay 6 günlük bir bebek artık çoğu şeyi püre yapmadan yiyebiliyor. kış sebzelerini de şimdilik sevdi. Pırasa, ıspanak, karnabahar, havuç, patates, lahana... Kendisi yiyebilmek için de çaba gösteriyor. Mama sandalyesi bu konuda büyük yardımcım çünkü bebeğim yemek yerken daha rahat. Mama sandalyesi ek gıdaya ilk başladığımız günden itibaren bizimle, böylece Arzu yemek zamanını öğrendi. Mama sandalyesi Arzu'nun özgür alanı, orda O'nun istedikleri oluyor ki bizim kontrolümüzde tabi. 
   Ek gıdayla ilgili yazıp da bir tarif vermemek olmaz herhalde.
  • 2 kayısı
  • 2 hurma
İki bardak su ile haşla. Portakal veya mandalina suyu olabilir. Portakal kabuğundan da rendelenebilir.
  • 1,5 tatlı kaşığı irmik
  • 1 tatlı kaşığı pirinç unu
  • 1 çorba kaşığı pekmez
  • 1 tatlı kaşığı zeytin yağı
  • 1 ceviz
Haşlanan kayısı ve hurma püre haline getirilerek diğer malzemelerle birlikte muhallebi yapılır. Bebeklerimize afiyet olsun. Sağlıkla büyüsünler.
 
 
        


2 Aralık 2014 Salı

DİŞLER BİR BİR ÇOĞALIYOR

 
   Bebek olunca her haline anne şahit oluyor; anneliğin özünde olan, bu yaşantılar olsa gerek. İnsan yaşamayınca bilemiyor. Anne olmanın güzelliğini, annesinin kıymetini... Minik bir kalp sizin elinizde hayata tutunuyor ve sizin bakımınıza ihtiyacı var. Zaman hızla geçiyor aslında ama anne için bu o kadar uzun bir süreç ki bebeğinin büyüdüğünü fark edemiyorsun bile. Her şey sırayla oluyor ve bu sıra içinde bazen zor bazen kolay anlar yaşanabiliyor tabi.  
   İşte büyüme maceramızdan birisi "Arzu'nun dişleri çıkıyor" ilk alttan iki dişi çıkmıştı ve çok fark ettirmemişti. Ama üst iki diş, gerçekten bizim için zorlu bir süreçti. Minik kuzum geceleri ağlayarak uyanıyordu çoğu zaman. Zor durumda kaldığımızda çok az miktarda ağrı kesici şuruplara baş vurmak zorunda kalmıştık.
   Diş her bebek için farklı bir süreç olsa da bizim ne güzel adetlerimiz var ki, diş buğdayı bu zorlu sürecin eğlencesi. Bebekler her ne kadar farkında olmasa da biz anneler bu tip organizasyonları hiç kaçırmıyoruz nedense. Maksat hem eğlence hem de akrabalar, komşular, arkadaşlar bir araya gelelim de hoş sohbetler edelim. Birbirimizi unutmayalım. Böyle birliktelikler de olmasa herkes unutacak birbirini. Şanslıyız ki gezmeyi seven, yeme içme konusunda çok iyi bir toplumuz. Böylece değerlerimizi yaşatmak gerek düşüncesiyle ve Arzu'nun anneannesinin (canım annem) desteğiyle bizde diş buğdayı yapmaya karar verdik. (Her yörede ismi farklılık gösterebilir.) Maalesef ki arada mesafeler var ve biz en uygun zaman olarak kurban bayramından sonra yapabildik.
    Hazırlıklar başlasın! İlk olarak ne yapılır? Acemi annenin ellerinden diş kurabiyeleri... Malzemelerimi heyecanla almıştım. Bebeğim için bir şeyler yapıyor olmak gerçekten mutluluk vericiydi. Profesyonel olmama gerek yoktu, kurabiye yapabilmek için. Bence her anne, mutfakta vakit geçirmeyi seven herkes yapabilir bu kurabiyeleri. Sihirli parmaklara gerek yok. Acemice de olsa, bir anne bebeği için her şeyi mükemmel yapıyordur; benim gözümde.
   Bunlarda benim kurabiyelerim...
 
 
   Butik kurabiye ustalarına da buradan selam olsun, sizin eserleriniz gerçekten harika.
   Bebeğimin kıyafeti, süslemeler, pastalar, börekler ve koca bir kazan buğdayımız, bir de misafirlerimiz ki kurabiyelerimizi unutmayalım hazırdık artık.
    Sizde nasıldır bilemiyorum ama bizim bebeğin üzerinde bir örtü tutularak başından buğday taneleri dökülür. Bu sırada da teyzeler, inci gibi sağlıklı olsun dişleri, sözlerini dile getirir. Ardından da içinde defter, tarak, kalem, ayna gibi eşyalar olan tepsi bebeğin önüne bırakılır. Bakalım Arzu ne seçecek heyecanıyla beklerken, benim kızım önce tepsiyi çekti kucağına sonra aldı defteri eline. Aaa okuyacak bu kız maşallah nidaları ardından Arzu tarak aldı. Bu kez de süslü olacak herhalde... Annesinin aksine fazla süslü olacak sanırım. Böylece atlatmıştık o günü ve hatıralar kalmıştı geriye.
    Diş buğdayını yaptık. Ertesi gün, bizi uzun zamandır yıpratan, çıkmasını dört gözle beklediğimiz üst dişler nihayet çıkmıştı. Bakalım diğer dişler çıkarken bizi nasıl maceralar bekliyordu?
    Arzunun Öyküleri her geçen gün artıyor, annesi hızına yetişemiyordu.