Yıllara meydan okuyabilen kimse yoktur herhalde!
Bebeğim doğalı çoktan iki yıl olmuştu bile. Zaman nasıl geçecek, nasıl büyür diye düşünürken biz ikinci yaş günümüzü kutladık bile. Bebeğimin yoğun isteği üzerine bu yıl ki pastamız "Arı Maya" olacaktı. Tabi bebeği ister de annesi yapmaz mı? 😄 O kadar marifetli bir anne olamasam da arı maya benzeri arıları olan bir doğum günü pastası yapabilmeyi denemeye karar verdim. Sonuç Arzu için harikaydı. Pastayı gördüğü an gözlerinin içi güldü resmen: " Aaa arı maya." O zaman anladım ki pastadaki hedefi tutturmuşum.
Bu yıl şaşalı parti planları yoktu bizim evde. Sıradan ailecek kutlanacak bir doğum günü... Arzu'nun ikinci yaş gününü de kutladık. Tabi mumu kaç kez yaktık, Arzu kaç kez söndürdü bilemiyorum ama kız çocuklarını memnun etmek zormuş; yaşayarak öğreniyoruz. Hele ki konuşmaya başladıktan sonra hayatımız tamamen değişti. Mumu her üflediğinde: " İyi ki doğdun Arzu" demesi yok mu, insanın o an pastayı değil, Arzuyu yeme isteği doğuyor.
Her yıl abartılı kutlamalar yapmamaya karar vermiştik Arzu'nun annesi ve babası olarak. Gösterişe alışmayan bir bebeğimiz olsun istiyoruz, sade bir hayatta büyüyen... Yoksa her yıl kutlamalarımıza yenilikler ekleyerek sonu gelmez hal alacak bu doğum günleri. Sonu gelmeyen büyük organizasyonlar, kostümler, hazırlanan ikramlar... Bebeklerimiz gibi masum olsun onlar için hazırlanan kutlamalar.
Sağlıkla, mutlu ve huzurlu büyüsün bebeklerimiz...
not: pastanın tarifi ve lezzeti, anneliğin vermiş olduğu hazda gizli.